بهاييت و اوقاف

مشخصات كتاب

مؤلف: علي اكبر عليمرداني

فصلنامه مطالعات تاريخي / ويژه نامه بهائيت / سال 4 / شماره 17 / 1386

برگرفته از:

مقدمه

بارزترين سياست رژيم پهلوي اسلام زدايي از ايران بود. نخست وزيري سيزده ساله «هويدا» خادم امر الله، يكي از تجليات اين سياست است. در دوران او بود كه فرقه بهاييت به سرعت پيش رفت و به وضعيتي غير قابل باور رسيد؛ موقعيتي كه درك آن براي رهبران اين فرقه نيز غير قابل تصور بود و با خوشحالي غير قابل وصفي به تشريح آن مي پرداختند: بهاييان در كشورهاي اسلامي پيروز هستند و مي توانند امتياز هر چيزي را كه مي خواهند بگيرند. تمام سرمايه هاي بانكي و ادارات و رواج پول در اجتماع ايران مربوط به بهاييان و كليميان مي باشد. تمام آسمان خراش هاي تهران، شيراز و اصفهان مال بهاييان است. چرخ اقتصاد اين مملكت به دست بهاييان و كليميان مي چرخد. [1] . بهاييان پس از كسب موقعيت مالي و سياسي ويژه، قصد تبليغ و گسترش فرقه خويش را داشتند. رهبران و كارگزاران اين فرقه، راه تسلط بي چون و چرا بر ايران را مبارزه با اسلام در جامعه ايران مي دانستند و با حركت در اين مسير حتي از بيان آن نيز ابايي نداشتند و در محفل خصوصي خود بيان داشته بودند: «عده اي از مأمورين مخفي ايران كه در دربار شاهنشاهي مي باشند مي خواهند هويدا را محكوم كنند، ولي او از بهترين خادمين امر الله است و امسال مبلغ پانزده هزار تومان به محفل ما كمك نموده است. آقايان بهاييان نگذاريد كمر مسلمانان راست شود.» [2] از اين رو بهاييان با ابزار قدرت در اختيار خود مي كوشيدند هر چه [ صفحه 258]